West Highland White Terrier zwany potocznie Westie to pies o niedużych rozmiarach ale nie jest to piesekjedynie ozdobny.


Trochę historii

Wywodzi się od cairn terriera - psa o rudo-brązowej sierści oraz teriera szkockiego. Wśród tych ras czasami rodziły się osobniki białe jednak nie były wykorzystywane do polowań gdyż uważano, że one się nie nadają. Białe teriery zaczęto selekcjonować na początku XIX wieku, ale pierwsze wzmianki o nich pochodzą już z XVII wieku. Niektóre źródła podają, że pomysłodawcą tej rasy był pułkownik Malcolm z Argyllshire w zachodniej Szkocji, który rzekomo zastrzelił swojego psa podczas polowania, gdyż pomylił go z lisem, a po tym przykrym wypadku stwierdził, że trzeba stworzyć nową rasę selekcjonując i krzyżując ze sobą wyłącznie białe egzemplarze, aby odróżniały się one optycznie od zwierzyny łownej. Zamiarem pułkownika było wyhodowanie małego zdolnego do ciężkiej pracy ruchliwego białego teriera polującego. Pies miał być ponadto odważny, inteligentny, pojętny oraz szybko dostosowujący się do różnych warunków.

Wzorzec

Westie to silnie zbudowany, niewysoki (26-30 cm) terier. Charakteryzuje go zwarty, mocny tułów o prostym, równym grzbiecie, głębokiej klatce piersiowej, solidnym zadzie. Łopatki ustawione skośnie, szerokie i ściśle przylegające do klatki piersiowej. Przednie nogi krótkie, muskularne, proste, tylne - szerokie w udach, silne, muskularne, niezbyt szeroko rozstawione. Ogon prosty, nie cięty, długości 13-15 cm, pokryty gęstym włosiem, ale bez pióra. Czaszka lekko wypukła i stosunkowo szeroka, szczęki silne, zgryz nożycowy, nos, powieki i fafle czarne. Oczy szeroko rozstawione, osadzone dość głęboko, ciemnobrązowe, o bystrym, inteligentnym spojrzeniu. Uszy małe, sterczące i spiczaste, pokryte krótkim włosiem. Podszerstek krótki, zwarty, futrzasty, miękki, włosy okrywowe długości ok. 5 cm, twarde, bez loków. Umaszczenie czysto białe (brzuch i małżowiny uszne leko szare). Pożądane czarne pazury i opuszki palców.

Zachowanie i charakter

Westie jest typowym terierem - wesołym, żywym, bardzo energicznym, ciekawskim i uczuciowym. Po myśliwskich przodkach odziedziczył walecznego ducha. Jest psem oddanym właścicielowi, towarzyszy mu podczas spacerów oraz domowych obowiązków. Przy innych zwierzętach w domu ma skłonności do dominacji. Wobec psów „obcych” okazuje nieufność i potrafi być agresywny nawet jeśli jest to o wiele większy przeciwnik. Dzięki płynącej w żyłach krwi przodków na spacerze może zapolować na gołębia czy podwórkowego kota.

Bywa uparciuchem, już od szczeniaka trzeba go przyzwyczajać do posłuszeństwa jeśli nie będzie miał właściwego miejsca w stadzie, to wejdzie domownikom „na głowę”. Pies ten jest dobrym stróżem.

Rasa jest odpowiednia dla dzieci, w zabawach z nimi potrafi się zatracić.